Giresun Evde Masaj-Bayan Masör Esra

Giresun Evde Masaj-Bayan Masör Esra Çocuğun ifadesine nazaran adam ona şarap içirmiş, tacizde bulunmuş ve sonrasında ağzını açmaması için para vermişti. Adam dava kapansın diye mahkemeye şunu sormakla yetinmişti: “Aman Tanrım, beni bu oğlanın lafına güvenip mi yargılıyorsunuz?” On yıl sonrasında, statü sahibi bir avukat katibi yoksullar evinde kalan bir sokak çocuğuna cinsel hücumda bulunmakla kabahatlandı. Birkaç avukatın katibi savunmasının ardından jüri.

Adamın lehine karar aldı. [131] Hindistan’ın Meydan Okuması İngiltere’yi sarsan reşit olma yaşı tartışması cinsel hücumnın henüz reşit olmayan kurbanlarının “halkın kızları” olduğu, şu demek oluyor ki onların da aynı ülkede büyümüş, korunmaya değer insan oldukları düşüncesine dayanıyordu. “Kızlık Haracı” yazılarındaki “Lily” bir İngiliz kızı olmasaydı hadise halkı o kadar etkilemezdi. Ne isyan çıkardı ne de dava açılırdı. Ve hukuk minimumından bir süre hiç değişmeden kalırdı. Ne Stead ne de İngiltere’nin öteki seks hukuku reformcuları Hindistan’daki Britanya yönetimine doğal olarak milyonlarca kızı.

Giresun Evde Masaj-Bayan Masör Esra

Giresun Evde Masaj-Bayan Masör Esra Hatta günbegün çocuk gelin olarak evlendirilenleri dikkate almıştı. Sömürgeler söz mevzusu olduğunda hepimiz farklı ölçütlere sahipti. İngiltere’deki yeni yasaya uygun şekilde reşit olma yaşını on altı olarak yürürlüğe sokmak Hindistan’da asla söz konusu olmadı. Ancak 1891’deki hummalı bir tartışmadan sonrasında reşit olma yaşı ondan on ikiye çıkarıldı. Münakaşa, hemen hemen çocuk olan Rukhmabai adlı bir “Hindu hanımın” kendisine dayatılan evliliğe boyun eğmemesi üzerine dava edilmesiyle başladı. Basının bu hanımın mahkemesine geniş yer vermesi hadiseyi uluslararası platforma taşıyarak sömürgelerde İngiliz sex kıstaslarını uygulamanın zorluklarını gözler önüne serdi. Bu olay, Britanya’nın Hindu kızların reşit olma yaşlarının ufak tutulmasına göz yumması, en değerli sömürgesini elinden kaçırmama çabalarıyla bağlantılıydı. Eğitimli bir Hindu ailenin kızı olan Rukhmabai 1876 senesinde hemen hemen on bir yaşlarındayken, on dokuz yaşındaki Dadaji Bhikaji’yle evlendirilmişti. Bhikaji basında “cahil” , “aylak” , “hödük” ve “vasıfsız” diye nitelendiriliyordu.

Evlilik aslabir süre tamamlanmadı ve Rukhmabai üvey babasıyla yaşadı, ta ki 1884’te Dadaji onun kendisine dönmesini talep edene kadar. Binlerce yıllık geleneğe karşı çıkan Rukhmabai isteği geri çevirdi. Bunun üzerine Dadaji onu mısra getirecek bir hüküm çıkarması için Bombay Yüksek Mahkemesi’ne başvurdu. Aralarında hiç cinsel ilişki yaşanmadığı ve “evlilik ilişkilerini tazmin etmenin” Hindu hukukunda yeri olmadığı için İngiliz yargıç evliliğin geçerli olmadığına hükmedince Dadaji davanın ilk celsesini kaybetti. Dadaji temyize gitti ve temyiz mahkemesi mahalli hukukun böyle bir davayı onaylamadığı şeklinde yasaklamadığına da hükmederek, Rukhmabai’nin kocasının yanına dönmesine karar verdi.